My Trail

(Forest walk in Gundsømagle, Roskilde, Denmark)

Through the woods, my trail does wind,

It twists and turns - To seek and strive.

Embracing changes & uncertainty.

Beneath the trees, 

Leaves rustling,  

Wind whispers!

Echo my fears, hopes, and dreams...

I may fall or slip from the trail, but rise again,

And, in each step,  

I find my solace  'In nature's arms' 😊

And, I walk on, with head held high.

How & Where it go - 'No clues'

അരീക്കത്തോടും യക്ഷിയും ജെംസ് മിട്ടായിയും

എടീ മിന്നുവെ, നീ അരീക്കാത്തോടിന്റെ അരികിലൂടെ ഒറ്റയ്‌ക്കൊന്നും പോയേക്കരുത്, അവിടെയൊരു യക്ഷിയുണ്ട്.

(അമ്മയുടെ വീടിന്റെ സമീപത്തൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു തീരെ ചെറിയ അരുവിയായിരുന്നു അരീക്കത്തോട്,  നല്ല തെളിഞ്ഞ കണ്ണാടിപോലെയുള്ള വെള്ളം, ചെറിയ ഉരുളൻ കല്ലുകൾ- പലരൂപത്തിലും നിറത്തിലും. - അവധിക്കാലത്തു ഞങ്ങൾ കുട്ടികളുടെ പ്രധാന വിഹാരകേന്ദ്രം. അരീക്കത്തോടിന്റെ  കരയിലൂടെ നടക്കുന്നതും ചെടികളോടും പൂക്കളോടും കഥ പറയുന്നതുമെല്ലാം അന്നത്തെ  പ്രധാന വിനോദങ്ങളിലൊന്നായിരുന്നു.)

ഓ പിന്നെ ഒന്ന് പോ പുത്രമാമാ,  യക്ഷി - യക്ഷിയൊന്നും ഇല്ല വെറുതെ എന്നെ പേടിപ്പിക്കണ്ട. 

അല്ലെടീ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട് - മുട്ടറ്റം മുടിയുള്ള ഒരു യക്ഷി, ഒരു ദിവസം രാത്രിയിൽ കുമളിയിൽ നിന്നും ജീപ്പിൽ വീട്ടിലോട്ടു വരുമ്പോൾ ഞാൻ കണ്ടതാ.  

ഒരു ദിവസം ഞാൻ ജീപ്പ് ഓടിച്ചു വരുമ്പോൾ ഒരു വെള്ള സാരി ഉടുത്ത സ്ത്രീ കൈ കാണിച്ചു- അവരുടെ കയ്യിൽ ഒരു കുട്ടിയുണ്ടായിരുന്നു- ഞാൻ ജീപ്പ് നിർത്തി, പാവമല്ലേ, അവർക്കൊരു ലിഫ്റ്റ് കൊടുത്തേക്കാം. അടുത്ത സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറക്കാനായി ജീപ്പ് നിർത്തി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ പുറകിൽ  ആരും ഇല്ലാ. 

ഈ കഥകളൊക്കെ കേട്ടിട്ടും ഒരു ഭാവവ്യത്യാസവും ഇല്ലാതെ നിക്കുന്ന ഞാൻ 

എടീ, ഇവള് പുലിയാ. ഒരു പേടിയും ഇല്ലല്ലോ. അമ്മാവനും അമ്മായിയും കൂടി കുറെയധികം ചിരിച്ചു.

പക്ഷെ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഇടവഴിയിലൂടെ ഒറ്റയ്ക്കു വീട്ടിലേയ്ക്കു നടന്ന ഞാൻ - അരീക്കാത്തോടിന്റെ സമീപം എത്തിയപ്പോളേക്കും വാണം വിട്ടപോലെ ഒറ്റ ഓട്ടമായിരുന്നു - വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ടാണ് ശ്വാസം വിട്ടത് തന്നെ- വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ പുലിമാറി ഏലിയായി 

 പുത്രമാമനെക്കുറിച്ച്‌ ഓർക്കുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ ആദ്യം വരുന്ന ചിത്രം,  ഈ യക്ഷികഥയും  ജെംസ് മിട്ടായിയുയുടേതും ആണ് 

എപ്പോൾ പുറത്തു പോയി വന്നാലും കയ്യിൽ ജെംസ് മിട്ടായിയുടെ ഒരു പാക്കറ്റ് ഉണ്ടാവും. എന്നിട്ടു വീടിന്റെ തെക്കേ തിണ്ണയിലിരുന്നു ഒരു നീട്ടി വിളിയുണ്ട് - എടി മിന്നുവെ...

പുത്രമാമനും (അമ്മയുടെ മൂത്ത സഹോദരൻ) യാത്രയായി - ഒരുപാട് നിറമുള്ള കഥകളും ഓർമകളും സമ്മാനിച്ചിട്ട് - Life has to move on...

തേളും കട്ടുറുമ്പും

 ഒരു കട്ടുറുമ്പും (Fire ant ) രണ്ടു തേളുകളും (Scorpions ) വലിയ കൂട്ടുകാരായിരുന്നു.

ഒരു ദിവസം അവർക്കിടയിൽ ഒരു തർക്കം, ആർക്കാണ് മനുഷ്യരെ കൂടുതൽ പേടിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കുക?

കട്ടുറുമ്പ് പറഞ്ഞു, തീർച്ചയായും എനിക്ക് സാധിക്കും, എന്റെ കടി മനുഷ്യർക്ക് അസഹനീയമാണ്.

തേളുകളും വിട്ടില്ല, അല്ല, ഇതെന്തു തമാശ, എനിക്ക് വേണമെങ്കിൽ അവരെ കൊല്ലാൻ വരെ കഴിയും.

എങ്കിൽ നമുക്കൊന്ന് പരീക്ഷിച്ചാലോ, ആർക്ക് ആരെയാണ് കൂടുതൽ പേടിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കുക.

മൂന്നുപേരും പറ്റിയ ഇരകളെ തപ്പി നടപ്പായി. അതാ ദൂരെ ഒരു മുതിർന്ന സ്ത്രീയും മൂന്നു കുട്ടികളും.

                   ഒന്ന് നോക്കിയാലോ, കട്ടുറുമ്പു തേളുകളെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി.

കേട്ടപാടെ കേൾക്കാത്തപാടെ തേളുകൾ രണ്ടും പമ്മിപമ്മി കൂട്ടത്തിൽ മുതിർന്ന പെൺകുട്ടിയെ ലക്ഷ്യമാക്കി പതുക്കെ ചുവടുകൾ വച്ച്, സൂത്രത്തിൽ ശരീരത്തിൽ കയറിപ്പറ്റി. രണ്ടുപേരും കൂർത്തവാലുകൾ ശക്തമായി കുത്തിയിറക്കി.

എന്തോ തരിത്തരിപ്പ്, കുത്തുന്ന പോലെ.....

കാരണം പരതിയ  പെൺകുട്ടി ശരീരത്തിൽ കുത്തി രസിക്കുന്ന രണ്ടു തേളുകളെ കണ്ടു അമ്പരന്നു. ഭയന്ന് പോയ അവൾ അലറിക്കരഞ്ഞു, തേളുകളെ തട്ടിമാറ്റി.  

അത് കണ്ടു ഭയന്ന ആൺകുട്ടി പെട്ടെന്ന് എന്തൊക്കെയോ  പച്ചമരുന്നുകൾ പറിച്ചു കടിച്ചഭാഗത്തു പിഴിഞ്ഞ് കൊടുത്തു. 

മുതിർന്ന സ്ത്രീയ്ക്കു ആകട്ടെ യാതൊരു ഭാവ വ്യത്യാസവും ഇല്ല. 

കട്ടുറുമ്പിനു സന്തോഷമായി. തേളുകൾക്കു അവരെ പേടിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ചെറിയ കുട്ടികൾ അറിവില്ലായ്മ മൂലം കരഞ്ഞത് ആകാം.

ഇനി തന്റെ ഊഴം. കട്ടുറുമ്പ് ചെറിയ കുട്ടിയെ ലക്ഷ്യമാക്കി പാഞ്ഞു. നല്ല ഒരു കുത്തും കൊടുത്തു. കുട്ടി അലറിക്കരയാൻ തുടങ്ങി. കൂട്ടത്തിൽ മുതിർന്ന സ്ത്രീയും. കട്ടുറുമ്പു ഹാപ്പി. കണ്ടോ കണ്ടോ എനിക്കാണ് ശക്തി, കൂടുതൽ വിഷവും.

തേളുകൾക്കു ശരിക്കും വിഷമം ആയി, ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേർ ചേർന്നിട്ടും ഒരു കട്ടുറുമ്പിന്റെ മുൻപിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ സാധിക്കാതെ പോയല്ലോ. 

ഇതെല്ലാം കണ്ടു മരച്ചില്ലകളിൽ ഒരു ചെറിയ വാലാട്ടിക്കിളി  പുഞ്ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു,

ആരാണിവിടെ ശരി, ആരാണ് തെറ്റ്?  

മെയ്ഡെൻ സ്റ്റോൺ/ദിവ്സി കാമെൻ

ദിവ്സി കാമെൻ  അഥവാ മെയ്ഡെൻ സ്റ്റോൺ-പഴയകാല ഗോഥിക് രീതിയിൽ പണികഴിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള ഒരു സ്മാരകസൗധം. 

മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ (1349-ൽ) ബൊഹീമിയയിലെ ആഢ്യകുടുംബമായിരുന്ന റോസെൻബർഗ് ഫാമിലിയാണ് ദിവ്സി കാമെൻ എന്ന ഈ കോട്ട പണികഴിപ്പിച്ചത്. 1506 -ഇൽ അവരതു ഉപേക്ഷിച്ചു പോകുകയും ചെയ്തു 

സൗത്ത് ബൊഹീമിയയിൽ, ചെസ്‌കെ ബുഡജോവിസിന്റെയും ചെസ്‌കി ക്രുമുലോവിന്റേയും ഇടയിലുള്ള വളരെ ചെറിയ ഒരു ഗ്രാമപ്രദേശമായ ട്രിസോവിലാണ് ‌ മനോഹരമായ ഈ പഴയകാലകോട്ടയുടെ ശേഷിപ്പുകൾ നിലനിൽക്കുന്നത്.  

റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും നടന്നു വേണം കാസ്റ്റിലിലേയ്ക്ക് പോകാൻ. കുറെ ദൂരം സൈക്കിളും  ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയും. 

ചെക്ക് റിപ്പബ്ളിക്കിൽ ഇതുപോലെ ഏതാണ്ട് രണ്ടായിരത്തോളം കോട്ടകൾ ഉണ്ട് . എല്ലായിടങ്ങളും നല്ലരീതിയിൽ പരിപാലിച്ച്  അവർ ടൂറിസത്തിനായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.  

Trisov Railway station/ട്രിസോവ് റെയിൽവേ  സ്റ്റേഷൻ 

      Trisov-the village beauty

ശാന്തസുന്ദരമായ ഒരു കൊച്ചു ഗ്രാമം.

ദിവ്-സി-കാമെനിലേയ്ക്കുള്ള യാത്രയുടെ തുടക്കത്തിൽ പുല്തകിടികളാണെങ്കിൽ മുൻപോട്ടു പോകും തോറും വനപ്രദേശമാണ്. കുറെയധികം പൈൻ മരങ്ങളും കൂടാതെ  പലതരം പന്നൽച്ചെടികളും  (ferns), മിക്കതും ആദ്യമായി കാണുന്നവ. സത്യത്തിൽ ജൈവവൈവിധ്യത്തിന്റെ കലവറ തന്നെ. 

തുടക്കത്തിലുള്ള  നിരപ്പായ പ്രദേശങ്ങൾ 

(കുന്നിറങ്ങി ചെല്ലുമ്പോൾ താഴ്വാരത്തിൽ  വീണ്ടും ഒരു ചെറിയ കുന്ന്)

കുന്നിറങ്ങി നിരപ്പായ പ്രദേശത്തെത്തുമ്പോൾ അവിടവിടെയായി ഒന്ന് രണ്ടു വീടുകൾ. പ്രകൃതി ഭംഗി അവര്ണനീയം. അവിടവിടായി മേയുന്ന പശുക്കൾ. ശാന്തസുന്ദരമായ അന്തരീക്ഷം. ഞാൻ ഇടുക്കിയിൽ ജനിച്ചു വളർന്നത് കൊണ്ടാകാം എനിക്ക് നാട്ടിൽ തൊടിയിലൂടെ നടക്കുന്ന പ്രതീതിയാണ് തോന്നിയത്.  പ്രത്യേകിച്ചും അമ്മയുടെ നാടായ പത്തുമുറിയാണ്  (കുമളിയിൽ) ഓര്മ വന്നത്. ഏലക്കാടും വലിയ മരങ്ങളും ചെറു അരുവികളും...

 

ഇനിയും കുറെയധികം മുൻപോട്ടു പോകണം. കാട്ടുവഴികളിലൂടെ...

on the way to castle

കാട്ടുവഴിയുടെ ഒരു വശത്തായി നല്ല തെളിഞ്ഞ ഒരു ചെറിയ  ആറുണ്ട്. നിറയെ ഉരുളൻ കല്ലുകളും. ശരിക്കും നമ്മുടെ കല്ലാർ പോലെ  (തിരുവനന്തപുരം-പൊന്മുടി-കല്ലാർ). അതിലെ ഒന്ന് രണ്ടു ചെറിയ ബോട്ടുകളും കണ്ടു. 

ഇവിടെ കൊച്ചുകുട്ടികൾ സഹിതം ട്രെക്കിങ്ങ് പോകാറുണ്ട്. ആരോഗ്യകരമായ ഒരു വിനോദം.

യാത്രയിലുടെനീളം ചെറിയ മഴച്ചാറ്റൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. കോവിഡ് കാലഘട്ടമായതിനാൽ മാസ്കും ധരിച്ചിരുന്നു. കുറെ മുൻപോട്ടു പോയപ്പോൾ ആരും തന്നെ ഇല്ലാതിരുന്നതിനാൽ മാസ്ക് ഒക്കെ മാറ്റി ആശ്വാസത്തോടെ നടക്കാൻ സാധിച്ചു. 

പഴയകാലത്തെ ചില കിടങ്ങുകളും ഒരു വലിയ കെട്ടിടവും ഇടവഴിയിൽ കണ്ടിരുന്നു. കുറച്ചുനാൾ മുൻപ് വരെ അവിടെ ആൾത്താമസം ഉണ്ടായിരുന്നത്രെ, കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ കിട്ടിയില്ല, എനിക്ക് ചെക്ക് ഭാഷ അറിയാത്തതു ഒരു കാരണം ആണ്. മിക്കതും ഗൂഗിൾ ട്രാൻസ്ലേഷൻ വഴിയാണ് മനസ്സിലായത്. ചിലയിടങ്ങളിൽ, കല്ലുകളിൽ  ഏതുഭാഷയാണെഴുതി വച്ചേക്കുന്നതു എന്ന് പോലും മനസിലായില്ല

കാട്ടുചെടികൾ പടർന്നു കിടക്കുന്ന വലിയ കോട്ടമതിൽ  

കാസ്റ്റിലിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ ഉള്ള പഴയ ഒരു കോട്ട, നിറയെ വള്ളിപ്പടർപ്പുകളുമായി, നശിച്ചു തുടങ്ങിയ കൽഭിത്തികളിൽ,  കാട്ടു കടുക് പൂത്തു നിൽക്കുന്നു.

പണ്ടുകാലത്തെ കാവൽക്കാർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നതെന്നു ആരോ പറഞ്ഞു, സത്യാവസ്ഥ അറിയില്ല, എന്നിരുന്നാലും ഈ കോട്ടയുടെ പുറകിൽ വളരെ പഴയ വലിയ ഒരു മതിലും ഇരുമ്പു പടികളും, പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ ചരിത്രാവശിഷ്ടങ്ങളും  കാണാം.

മുന്പോട്ടുള്ള യാത്രയിൽ  കാട്ടുപാതയിൽ അവിടവിടായി പാറക്കൂട്ടങ്ങളിൽ ചില ക്രൈസ്‌തവ രൂപങ്ങളും ഉണ്ട്. യാത്രികൾ അവിടെ പൂക്കളും മറ്റും അർപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. എല്ലാം വളരെ വൃത്തിയായി പരിപാലിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് തീർച്ച. 

കോട്ടയുടെ കവാടത്തിൽ എത്തുന്നതിനു കുറച്ചു മുൻപായി കുട്ടികൾക്ക് കളിക്കുന്നതിനുള്ള സ്ഥലവും വേണമെങ്കിൽ ക്യാമ്പ് ഫയർ നടത്തുന്നതിനുള്ള സൗകര്യവും ഉണ്ട്. ഞങ്ങൾ അവിടെയിരുന്നാണ് ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിച്ചത്. 

                                                           (Camp fire location)

പ്രവേശനകവാടത്തിൽ ഒരു ചെറിയ കൌണ്ടർ ഉണ്ട്. അവിടെ നമുക്ക് ടിക്കറ്റ് എടുക്കാം. പ്രവേശനഫീസ്  മുതിർന്നവർക്ക്  60 kc യും  (ചെക്ക് കൊറുണ, ഏകദേശം 200 രൂപ) കുട്ടികൾക്ക് 30kc യും ആണ്. സ്റ്റുഡൻറ്സ് നു ഐഡന്റിറ്റി കാർഡ് കാണിച്ചാൽ ഫീസിളവ് ഉണ്ട്.  അതിനോട് ചേർന്ന് ചെറിയ കഫെ പോലെയുള്ള കടയിൽ വെള്ളം, സൂപ്പ്, പിന്നെ ചിലതരം ബൺ മുതലായവ കിട്ടും. വേറെ കടകൾ ഒന്നും തന്നെയില്ല അവിടെ.

                                            

                                                                  Near the ticket counter

ഇനി കുത്തനെയുള്ള ചെറു കയറ്റം ആണ്. കല്ലുകൾ നിറഞ്ഞ പാതയായതിനാൽ സൂക്ഷിച്ചു വേണം നടക്കാൻ. മുകളിൽ എത്തിയാൽ അത്യാവശ്യം നല്ല വ്യൂ ആണ്. 

മധ്യകാല ഗോഥിക് സ്റ്റൈലിൽ പണികഴിപ്പിച്ച കോട്ട ഏകദേശം നശിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. മിക്കവാറും വലിയ ഭിത്തി മാത്രമേ അവശേഷിച്ചിട്ടുള്ളൂ, കല്പടവുകളും. കോട്ടയുടെ ചുറ്റും നടന്നു, ചരിത്രത്തിന്റെ ഏതോ ഏടുകളിലൂടെ, അത്ഭുതം തോന്നി, പഴയകാല വാസ്തുവിദ്യ, ജീവിതരീതികൾ, അങ്ങനെ പലതും.

                                 

ആഘോഷങ്ങളും (വിവാഹങ്ങളും മറ്റും), മ്യൂസിക് ഫങ്ക്ഷനുകളും മാർക്കറ്റുകളും ചില സമയങ്ങളിൽ ഈ കോട്ടയുടെ പരിസരങ്ങളിൽ നടക്കാറുണ്ട്. കൊറോണ സമയത്തു പോയതിനാൽ പരിസരം മൊത്തം വിജനം ആയിരുന്നു

എനിക്ക് കൂടുതലും കാട്ടിൽ കൂടിയുള്ള നടത്തം ആണ് ഇഷ്ടപെട്ടത്. കാട്ടരുവികളും പലതരം ചെടികളും പൂക്കളും ഞാൻ നന്നായി ആസ്വദിച്ചു.ആദ്യത്തെ ചാറ്റൽ മഴ നിന്നിരുന്നു എങ്കിലും പിന്നെയും മഴ പൊടിയാൻ തുടങ്ങി, കുടയും എടുത്തിരുന്നില്ല. അതിനാൽ തിരിച്ചുള്ള യാത്ര (കാൽനട) വേഗത്തിലാക്കി. ഏകദേശം 6-7 മണിക്കൂർ എടുത്തിരുന്നു ഈ യാത്ര പൂർത്തിയാകാൻ. എന്നിരുന്നാലും വ്യത്യസ്തമായ ഒരു അനുഭവം ആയിരുന്നു. 

                                                              (Long view of castle)

                                                 ഇനി തിരികെ ....

ഈ കോട്ടയെപ്പറ്റിയുള്ള കൂടുതൽ വിവരങ്ങളും മറ്റും ഈ വെബ് പേജിൽ (http://www.divcikamen.cz/) കിട്ടും 

മഷ്‌റൂം പിക്കിങ്‌/ മഷ്‌റൂം ഹണ്ടിങ്/Mushroom foraging

മഷ്‌റൂം പിക്കിങ്, ചെക്ക് റിപ്പബ്ലിക്കിലെ ഒരു പ്രധാന വിനോദങ്ങളിലൊന്നാണ്. വേനല്ക്കാലത്തിന്റെ അവസാനത്തോടെയും ശരത്കാലത്തിലും (August-September-October) ആണിവർ കൂൺ ശേഖരിക്കാൻ പോകുക. മഷ്‌റൂം കളക്ഷനോട്‌ ഏറ്റവും അഭിനിവേശം ഉള്ള രാജ്യങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് ചെക്കിയ അല്ലെങ്കിൽ ചെക്ക് റിപ്പബ്ലിക്ക് എന്ന് തന്നെ പറയാം.

ഇവിടെ ജനങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗവും വർഷത്തിൽ ഒരിക്കലെങ്കിലും മഷ്റൂം പിക്കിംഗിന് പോകാറുണ്ട്. മറ്റു യൂറോപ്യൻ രാജ്യങ്ങളിലും ഈ ഹോബി ഉണ്ടെങ്കിലും  'മഷ്റൂം പിക്കിംഗ് സൂപ്പർ പവർ' ചെക്കിയ തന്നെ എന്നാണ് ഭാഷ്യം. മഷ്‌റൂം പിക്കിങ് ആയാസരഹിതമാക്കുന്നതിനായി ന്യൂറൽ നെറ്റ്‌വർക്ക് ഉപയോഗിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുന്ന ആൻഡ്രോയിഡ് ആപ്ലിക്കേഷൻസ് വരെയുണ്ട് (ഏതാണ്ട് ഇരുനൂറ്റിപ്പത്തോളം കൂണിനങ്ങളുടെ വിവരങ്ങൾ ഇതിൽ ഉണ്ട്) 

ഒരു ശനിയാഴ്ച രാവിലെ ചൂടുചായ കുടിച്ചുകൊണ്ട് പതിവുപോലെ പൂക്കളെയും കിളികളെയും വായിനോക്കി ഇരുന്നപ്പോളാണ്, വീട്ടുടമ ചോദിച്ചത്, ഫോറസ്റ്റിലേയ്ക്ക് വരുന്നോ എന്ന്. എനിക്ക് ചെക്കുഭാഷയും അവർക്കു ഇംഗ്ലീഷും അറിയില്ല എങ്കിലും ഭാഷ ഒരു തടസ്സമാവില്ല എന്ന് ഞങ്ങൾ തെളിയിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. എൺപതുവയസ്സിനടുത്തു പ്രായമുള്ള വീട്ടുടമ (ഡോ. ഹിൽഡാ) ഒരു മെഡിക്കൽ ഡോക്ടർ കൂടിയാണ്. ഇവിടെ MUDr. (ഡോക്ടർ ഓഫ് മെഡിസിൻ) എന്നാണ് മെഡിക്കൽ ഡോക്ടറുമാരുടെ ടൈറ്റിൽ.  വെറ്ററിനറി ആണെങ്കിൽ MVDr., ദന്തൽ ആണെങ്കിൽ MSDr. 

ആദ്യം തന്നെ ശരീരം മുഴുവൻ കവർ ചെയ്യുന്ന വസ്ത്രങ്ങൾ ഇടണമെന്ന് ഡോ. ഹിൽഡാ പറഞ്ഞിരുന്നു. (കാട്ടിൽ നിന്നും ചില പ്രാണികളുടെ ശല്യത്തിൽ നിന്നും രക്ഷനേടുന്നതിന്). വെള്ളം, ബ്രഡ്, കൂൺ ശേഖരിക്കുന്നതിനുള്ള ചെറിയ ബാസ്കറ്റുകൾ, കത്തി, കോട്ട് (ഡ്രെസ്സിനുമുകളിൽ ധരിക്കുവാൻ), കീടനാശിനി,  എല്ലാം കരുതിയാണ് യാത്ര.

ഞങ്ങൾ താമസിക്കുന്ന ചെസ്‌കെ ബുഡജോവിസ് (ബഡ്‌വൈസർ) ൽ നിന്നും ഏതാണ്ട് മുപ്പതോളം കിലോമീറ്റർ അകലെ നോവഹർഡി യുടെ സമീപമുള്ള  ഒരു പൈൻ ഫോറസ്റ്റിലേക്കാണ് ഞങ്ങൾ പോയത്. 

കാടിന്റെ സമീപമെത്തിയശേഷം ആദ്യം തന്നെ ഓവർ കോട്ടൊക്കെ ഇട്ടു, കൂടാതെ പ്രാണികളുടെ ഉപദ്രവത്തിൽ നിന്നും രക്ഷനേടുന്നതിനു സ്പ്രേയും അടിച്ചു. ഇനി പതുക്കെ പൈൻ കാട്ടിനുള്ളിലേയ്ക്...

ശുദ്ധമായ വായു, ശാന്തമായ കാടും, പൈൻ മരക്കൂട്ടത്തിന്റെ ഇടയിലൂടെ ചാഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞും നോക്കുന്ന സൂര്യൻ. അതിമനോഹരമായ ഫോറെസ്റ് കാനോപി. നിലം മുഴുവൻ പൈൻ കോണുകൾ. പായൽ പിടിച്ച മരക്കുറ്റികൾ ...

നിലത്തു പോഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന പൈൻ കോണുകൾ 

ഡോക്ടർ, വഴികാട്ടിയായി മുന്നിൽ. വലിയതും പല കളറിലും ഉള്ള കൂണുകൾ ആദ്യമായി കണ്ടതിന്റെ ആഹ്‌ളാദത്തിൽ ഞാൻ പുറകെ. എനിക്ക് ആകപ്പാടെ നമ്മുടെനാട്ടിലുള്ള പാവക്കൂൺ, ചിപ്പിക്കൂൺ, അരികൂൺ, പിന്നെ കടയിൽ കിട്ടുന്ന ബട്ടൺ മഷ്‌റൂം ഇതൊക്കെയേ അറിയൂ. പിന്നെ ചിലതരം വിഷക്കൂണുകളും.  

പലതും കണ്ടപ്പോൾ സത്യത്തിൽ എനിക്ക് വിഷക്കൂണുകളായി തോന്നി. കൂടാതെ മുറിക്കുമ്പോൾ ഒരു കരിനീല കളറും. മെഡിക്കൽ ഡോക്ടർ ആണെങ്കിലും അവർ ഒരു Mushroom  expert  തന്നെ. ഞാൻ ഓരോ കൂണുകൾ കാണുമ്പോളും ഇത് കൊള്ളാമോ അത് കൊള്ളാമോ എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. പാവം അവർ എല്ലാം ക്ഷമയോടെ പറഞ്ഞു തന്നു. എത്ര വിദഗ്ദ്ധമായാണ് അവർ ഭക്ഷ്യയോഗ്യമായ കൂണുകൾ തിരിച്ചറിയുന്നത്. ഇവരുടെ പ്രധാന ഹോബി ആയതിനാൽ നല്ല പരിചയം ഉണ്ടാവണം. മഷ്‌റൂം ശേഖരിക്കുമ്പോൾ ഇനി വിഷക്കൂൺ ആണ് എന്നെങ്ങാനും  സംശയം തോന്നിയാലോ, ദൂരെ കളഞ്ഞേക്കുക, ഇതാണ് മഷ്‌റൂം പിക്കിങ്ങിലെ ഗോൾഡൻ റൂൾ.

പലതരം വിഷക്കൂണുകൾ 

നല്ല ഗോൾഡൻ കളർ ഉള്ളതും പിങ്ക് കളറുള്ളതും, എത്രയൊക്കെ തരം കൂണുകളാണ് ദ്രവിക്കാറായ പൈൻതടികളുടെ ചുറ്റും, പലവിധവര്ണങ്ങളിലും വലുപ്പത്തിലും. ഇലപൊഴിയും കാടുകളെ അപേക്ഷിച്ചു സ്തൂപിതാഗ്രവനങ്ങളിൽ (coniferous forest) ആണ് കൂടുതലും കൂണുകൾ കാണുക 

പോഴ്സിനി കൂൺ (Boletus edulis/ king bolete) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു വലിയ ഇനം കൂണൊക്കെ ഞാൻ ആദ്യമായാണ് കാണുന്നത്. നല്ല കട്ടിയുണ്ടാവും, വലിയ ഗിൽസും. നല്ല fleshy എന്ന് പറയാം. ബ്രൗൺ കളർ തൊപ്പിയോടു കൂടിയ ഈ കൂൺ ഇവരുടെ പ്രിയപ്പെട്ട വിഭവം ആണ്. 

ഗിറോല്ലേ (girolle or Chanterelle/Cantharellus cibarius)) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഗോൾഡൻ കളറുള്ള കൂണുകൾ കൂട്ടം കൂടി നിൽക്കുന്നത് കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയാണ്. ഒരിക്കൽ ഫാർമേഴ്‌സ് മാർക്കെറ്റിൽ പോയപ്പോൾ അവിടെ നല്ല ഗോൾഡൻ ബ്രൗൺ നിറമുള്ള ഉണങ്ങിയ കൂണുകൾ കണ്ടിരുന്നു. കുറെ നേരം വാങ്ങണോ വേണ്ടയോ എന്നാലോചിച്ചു നിന്നെങ്കിലും വാങ്ങിയില്ല. എന്താ സംഭവം എന്നറിയില്ലല്ലോ. അന്ന് വിചാരിച്ചതു ചിലപ്പോൾ കളർ ചേർത്തതാവും എന്നാണ്. ഇപ്പോളാണ് ഈ കൂണുകളെപ്പറ്റി കൂടുതൽ മനസിലായത് 

ഞങ്ങൾ ശേഖരിച്ച കൂണുകൾ

Chanterelle

        ഫാർമേഴ്‌സ് മാർക്കെറ്റിൽ വിൽക്കാൻ വച്ചിരിക്കുന്ന  Chanterelle കൂണുകൾ 

ശേഖരിച്ച കൂണുകൾ ഇവർ പല ആവശ്യങ്ങൾക്കായി തരം തിരിക്കും. ചെറിയവ മിക്കവാറും അപ്പോൾ തന്നെ സൂപ്പിനും മറ്റുമായി. ചിലതു മുട്ട അടിച്ചതിൽ പൊതിഞ്ഞു പൊരിച്ചെടുക്കും. വലിയ കൂണുകൾ ചെറുതായി മുറിച്ചു നന്നായി ഉണങ്ങി കരുതിവയ്ക്കും, വരാനിരിക്കുന്ന അതിശൈത്യകാലത്തേയ്ക്ക്. മഞ്ഞുവീഴ്ചതുടങ്ങിയാൽ ഒന്നും തന്നെയുണ്ടാവില്ലല്ലോ. 

കൂണൊക്കെ ശേഖരിച്ചു വരുന്ന വഴി ഒരു പഴയ കോട്ടയും (Nové Hrady Castle) കണ്ടു വൈകുന്നേരത്തോടെ ഞങ്ങൾ തിരികെ വീട്ടിൽ എത്തി. കുറച്ചു സമയം വിശ്രമിച്ചു ഒരു ചായയൊക്കെ കുടിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ അവർ കൂൺ വൃത്തിയാക്കുന്നു. ഞാനും കൂടെ കൂടി. 

ശേഖരിച്ച കൂണൊക്കെ നന്നായി വൃത്തിയാക്കി. പിന്നീട് വലിയ കൂണുകൾ ചെറുതായി മുറിച്ചു പലതട്ടുകളുള്ള ട്രേകളിൽ നന്നായി അടുക്കി നിരത്തി ഉണങ്ങാൻ വച്ചു. എനിക്കിതെല്ലാം ആദ്യ അനുഭവമായിരുന്നു. അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും അറിയാത്ത ഭാഷയിൽ ഞങ്ങൾ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു. ഭാഷ ഏതായാലും രണ്ടുപേർക്കും കാര്യം ഏതാണ്ടൊക്കെ മനസിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

അന്നത്തെ ഡിന്നർ ഡോക്ടറുടെ വകയായിരുന്നു, മഷ്‌റൂം പൊരിച്ചതും (mushroom Schnitzel) സൂപ്പും പിന്നെ വെജിറ്റബിൾ കറിയും . കൂടാതെ ട്രഡീഷണൽ ചെക്ക് ബ്രെഡും. നല്ല നാടൻ കൂൺ, മുട്ടയും കുരുമുളകും മറ്റും ചേർത്ത്  റൊട്ടി പൊടിയിൽ പൊതിഞ്ഞു പൊരിച്ചെടുത്തത് ആദ്യമായാണ് ഞാൻ കഴിക്കുന്നത്. എനിക്ക് ടേസ്റ്റ് ഇഷ്ടമായി.  നമ്മൾ ഇന്ത്യൻസ് കൂടുതൽ സ്‌പൈസി ഫുഡ് കഴിക്കും എന്നതിനാൽ  എനിക്ക് വേണ്ടി അവർ സ്‌പൈസി ആയിട്ടാണ് ഉണ്ടാക്കിയത്, എന്തായാലും ഇതെല്ലാം തന്നെ പണ്ടേ ഒരു കൂൺ കൊതിച്ചി ആയ ഞാൻ ശരിക്കും ആസ്വദിച്ചു. 

ട്രഡീഷണൽ ചെക്ക് ഡിന്നർ 

കൂൺ തീയൽ 

കൂൺ ഓംലറ്റ് 

കുറെ കൂണുകൾ ഞാൻ വറുത്തരച്ചു തീയൽ വച്ചു. കൂടാതെ ചെറുപ്പകാലത്തെ ഓർമയിൽ ഓംലെറ്റും (ചെറുപ്പകാലത്തെ അമ്മയുടെ തറവാട്ടിൽ അരിക്കൂൺ വച്ച് കുഞ്ഞമ്മ ഓംലറ്റ് ഉണ്ടാക്കിത്തരുമായിരുന്നു). കൂൺ ഇടയ്ക്കിടെ  ഉപയോഗിക്കുമെങ്കിലും ഏതാണ്ട് എട്ടൊമ്പത് വർഷങ്ങൾക്കുശേഷമാണ് നാടൻ കൂണുകൾ കിട്ടുന്നത് (തനിയെ മുളച്ചു വരുന്നവ). കടയിൽ നിന്നും മേടിക്കുന്നതും നമ്മൾ വളർത്തുന്ന കൂണുകൾക്കൊന്നും തന്നെ ഈ രുചി കിട്ടാറില്ല. എന്നിരുന്നാലും ഇവരുടെ പരമ്പരാഗത വിനോദത്തിൽ യാദൃശ്ചികമായി കിട്ടിയ അവസരം വളരെ നല്ല ഒരു അനുഭവമായിരുന്നു.

ചെക് റിപ്പബ്ലിക്കിലെ കൂണുകളുടെ അതിമനോഹരമായ ചിത്രങ്ങൾ (by Jaroslav Malý, an amateur mycologist, also a  member of Czech Mycologic Associaion) ഈ ലിങ്കിൽ കിട്ടും https://www.naturephoto-cz.com/mushrooms.html)